Ο Πέτρος και ο φάρος

Δεν σου έχει τύχει ποτέ στη ζωή σου να βλέπεις σε κάποιον άνθρωπο ή σε ένα αντικείμενο κάτι που ο υπόλοιπος κόσμος αγνοεί ή προσπερνά; Κάτι τέτοιο συνέβη και στον δωδεκάχρονο Πέτρο πριν μερικές ημέρες.

Ο Τζουζέπε και η νοτσιολάτα του

Στο μικρό εργαστήρι του Τζουζέπε, πίσω από το κατάστημα που του άφησε ο πατέρας του, τον χρόνο τον μετρούσες σε γλυκά. Αν δεν έφτιαχνε εξάλλου ο 47χρονος σοκολατοποιός και τα 50 γλυκά που υπολόγιζε να πουλήσει μέσα στην ημέρα, το κατάστημα δεν άνοιγε. Δεν χρειαζόταν να φτιάξει ούτε ένα παραπάνω. Το μικρό χωριό San Mauro di Saline στα βόρεια της Verona δεν ήταν τουριστικός προορισμός.

Ηλιόλουστα βράδια

Το χαρτί λευκό
Η σκέψη είναι εκεί, υπέροχη και ζωντανή αλλά ταυτόχρονα φρικτή και ανιαρή
Το μυαλό κάνει παιχνίδια με εικόνες και αλχημείες που πέθαναν προτού να γεννηθούν

Όσο ο χρόνος παγώνει

Ο χρόνος έχει δύο διαστάσεις
Σαν ένα παιχνίδι που έπλασε ένα μυστήριος Θεός
Έναν ιστό που δεν μπορείς να πάρεις στα χέρια σου να παίξεις

Κατακόκκινο

Το όνειρο κόπηκε απότομα

Άνοιξε τα μάτια του με δυσκολία

Σκούπισε βιαστικά τα πέταλά του για να μπορέσει να δει

Αυτός ο αναθεματισμένος κηπουρός είχε αρχίσει πάλι να ψεκάζει

Κι ήταν πικρό το φυτοφάρμακο

Δαγκώνοντας μια σοκοφρέτα

Ο Κωστάκης είναι μαθητής της τρίτης τάξης του δημοτικού
Λίγο σκράπας με τα μαθήματα αλλά καλό παιδί
Το μυαλό του είναι συνέχεια σε ένα γλυκό
Την σοκοφρέτα

Μάρκος. Ένας άπιστος χουλιγκάνος.

Η θάλασσα ήταν η εκκλησία του
Το ερημητήριό του
Η σωτηρία του

Ο Πέτρος και η σελίδα 27

Το να φοβάσαι το θάνατο είναι φυσιολογικό
Ανθρώπινο όπως θα έλεγε και η φίλη μου η Σωτηρία
Μόνο που ο Πέτρος δεν ήταν ποτέ του ένας φυσιολογικός άνθρωπος

MAX. Νεκρός, ετών 21

Υπάρχουν δύο τρόποι να δεις έναν πρόωρο θάνατο.
Να σταθείς πάνω από το άψυχο σώμα του και να κλάψεις για αυτά που δεν πρόλαβε να ζήσει.
Ή να βάλεις μαύρα γυαλιά και να σταθείς λίγα μέτρα μακριά από τον νεκρό, χαμογελώντας για όλα εκείνα που πρόλαβε να ζήσει.

Καληνύχτα μαλάκα

Από μικρός προσπαθούσα να πουλήσω την ψυχή μου στον διάολο
Μόνο που δεν τον είχα συναντήσει ποτέ μου μέχρι χθες το βράδυ