Περνάνε γρήγορα οι πουτάνες οι μέρες
Χωρίς να με ρωτήσουν
Χωρίς να σκεφτούν
Με κάνουν να νιώθω ότι ο κόσμος προχωράει
Ότι το σύμπαν γύρω περιστρέφεται κι εγώ μαζί του
Νομίζω ότι το τραγούδι..
Ποιο τραγούδι;
Το τραγούδι μου ρε συ..
Νομίζω ότι έχει προχωρήσει στο δεύτερο ρεφρέν, αλλά όχι
Το θαμπό κουμπί του pause στο καιρισμένο τρανζίστορ αναβοσβήνει
Κάθε άνθρωπος έχει το τραγούδι του
Αυτό που τον ταξιδεύει, αυτό που τον γοητεύει
Το ίδιο τραγούδι που τον καταρρακώνει και τον ημερεύει
Και δεν είναι ένα αυτό το τραγούδι
Όταν είσαι πέντε χρονών έχεις άλλο τραγούδι, άλλη μελωδία
Κάποιο τραγούδι που πρέπει λέει να σιγοτραγουδήσεις πριν πας στο επόμενο
Στίχοι στο κουπλέ που πρέπει να μάθεις για να συνεχίσεις στο επόμενο τραγούδι
Και έρχονται χρόνια που νιώθεις ότι τα τραγούδια παίζουν στο fast forward
Εποχές που η ζωή περνάει μπροστά στα μάτια σου χωρίς να σε περιμένει
Το πρώτο σου κλάμα, η πρώτη ανάσα, το πρώτο άγγιγμα
Όλα μέρος ενός τραγουδιού που τέλειωσε για να ακούσεις το επόμενο
Το πρώτο σου φιλί, ο πρώτος καφές, το πρώτο τσιγάρο
Επόμενο τραγούδι παρακαλώ
Η πρώτη σου μπουνιά, ο πρώτος σου πόνος, το πρώτο γαμήσι
Επόμενο τραγούδι παρακαλώ
Ο πρώτος σου αληθινός έρωτας, η πρώτη ουρά στο ΙΚΑ, η πρώτη απόλυση
Επόμενο τραγούδι παρακαλώ
Και τα τραγούδια παίζουν ασταμάτητα
Κι εσύ είσαι αδύναμος να αλλάξεις τη σειρά, να διαμορφώσεις τη ροή
Ένα αδιάκοπο playlist που προκαθορίζει τη ζωή σου μέχρι εσύ ή κάποιος άλλος να πατήσει το stop
Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο
Κάτι πέρα από τη φαντασία και τις δυνάμεις σου
Υπάρχει το pause
Και μαζί του η αγωνία να συνεχίσει το τραγούδι
Η ανάγκη να μην μείνεις πίσω
Η απαίτηση η μνήμη να μείνει μνήμη
Το pause δεν είναι επιλογή
Ή τουλάχιστον δεν πρόκειται ποτέ να σε καρφώσει ότι εσύ ο ίδιος το πάτησες
Γιατί θέλεις να μείνεις για λίγο εκεί
Δεν θες ακόμα να φύγεις
Δεν θέλεις να ξεχάσεις
Και βλέπεις τον χρόνο να περνάει
Βλέπεις ανθρώπους γύρω σου να χορεύουν στο ρυθμό της δικής τους μουσικής
Και κάθεσαι σ’ ένα παγκάκι μόνος και περιμένεις τη σειρά σου
Περιμένεις αυτό που θα σε κάνει να σηκωθείς και να ξεσπάσεις σε μια φάλτσα παραφωνία
Κι αν δεν πατήσει ποτέ κανείς το play, τι θα γίνει;
Θα μείνω για πάντα εκεί;
Πάτα εσύ το play ρε Mick
Εγώ δεν μπορώ ακόμα
Neofitology 