Ραντεβού στο Amour

Το Amour ήταν ένα ήσυχο εστιατόριο στο Χαλάνδρι.
Ο Γιάννης είχε δυσκολευτεί να κλείσει τραπέζι αλλά με ένα μικρό λάδωμα, τα είχε καταφέρει. Δεν έπαιζε άλλωστε να αλλάξει το ραντεβού με την Τούλα. Δεν είχε το τηλέφωνό της. Άσε που αν το άλλαζε θα έβαζε σε μπελάδες και τη Μαίρη, που θα κατασκόπευε σε λάθος εστιατόριο.

Η Μαίρη, η αρκούδα κι ο τρελός

Η Μαίρη βγήκε από το μπάνιο.
Πήγε στη ντουλάπα της και έβγαλε το φόρεμα που είχε αγοράσει την προηγούμενη μέρα. Το είχε αγοράσει για εκείνον τον κούκλο, τον Γιάννη Αδαμόπουλο, που θα ξαναερχόταν στο γραφείο να πληρώσει την εισφορά του. Εκείνη και η Τούλα, η σαύρα που έλεγχε τα χαρτιά των ασφαλισμένων, είχαν πέσει στα πατώματα για τον jean premier του Ταμείου. Στο μαγαζί που αγόρασε το φόρεμα είδε και την Τούλα να προσπαθεί να χωρέσει σε ένα παντελόνι. Η καημένη.

Ο Γιάννης και η πιστή Πηνελόπη

Ο Γιάννης ήταν σίγουρα γοητευτικός άντρας.
Ξέρεις ποιος Γιάννης. Αυτός της Τούλας, που τον είδε στο Ταμείο και τον ερωτεύτηκε. Καλά, τι τον ερωτεύτηκε. Αρχίδια. Όπως ερωτεύονται οι γκόμενες τον πρώτο κούκλο που θα δούνε και τον ξεχνάνε μετά από μερικές ώρες, εκτός κι αν εκείνος φρόντιζε να βρίσκεται μπροστά τους όλη την ώρα. Εκεί πράγματι υπήρχε πρόβλημα.

Η Τούλα και ο έρωτας

Η Τούλα ήταν από μικρή απωθητική.
Στο σχολείο είχε φίλες αλλά τις πιο πολλές τις έχασε μετά το Λύκειο γιατί εκείνες άλλαξαν τρόπο ζωής και αποφάσισαν να κάνουν κάτι πιο χρήσιμο από το να τρώνε πεινιρλί και γαριδάκια. Η Τούλα απ’ την άλλη δεν είχε αλλάξει καθόλου συνήθειες. Άραζε όλη μέρα σπίτι της, έτρωγε μαλακίες και έβλεπε βραζιλιάνικα.

Ο Γιώργος κι ο Γιωργάκης

Ο Γιωργάκης ξύπνησε με ένα τεράστιο χαμόγελο.
Ήταν η γιορτή του σήμερα και ανυπομονούσε να πάρει τα δώρα του. Του άρεσε που η γιορτή του δεν έπεφτε πάλι Δευτέρα του Πάσχα γιατί αυτό θα σήμαινε ότι θα πέρναγε τη γιορτή του με τα συγγενολόγια και με απομεινάρια από το αρνάκι της Κυριακής.

Ο Αντρέας στη δική του Disneyland

Ο Αντρέας βγήκε από το τμήμα.
Τον είχαν συλλάβει εκείνο το πρωί οι μπάτσοι για παράνομη κατοχή όπλου και οπλοχρησία. Δεν του είχαν απαγγείλει καμιά ιδιαίτερη κατηγορία γιατί είχε ένα φιλαράκο εκεί στο τμήμα που τον ξεσκάτωνε κάθε φορά που αποφάσιζε να χρησιμοποιήσει το όπλο του. Αυτή τη φορά όμως του είχαν κάνει κάτι πιο πούστικο. Του είχαν κατάσχει το όπλο. Για πάντα.

Η «καύλα» και το interview

Η Λουκία ήταν μια πτυχιούχος Φιλοσοφικής.
Δεν είχε πολυκαταλάβει ποτέ γιατί διάλεξε να σπουδάσει Φιλοσοφία. Δεν την ενδιέφερε καθόλου η Φιλοσοφία για την ακρίβεια. Είχε απλά ακούσει ότι είναι καλή σχολή και ότι ανοίγονται πολλοί δρόμοι μπροστά σου αφού τελειώσεις. Τίποτα από τα δύο δεν είχε επαληθευτεί. Οι καθηγητές της δεν κατάφεραν καν να της εξάψουν το ενδιαφέρον για την φιλοσοφία. Για τη Λουκία ο Κάντ θα ήταν πάντα ένα όνομα απαγορευμένο σε μια αγγλόφωνη συζήτηση. Αυτό της είχε μείνει της ηλίθιας από 5 χρόνια σπουδών.

Ο Παύλος και το λεωφορείο του

Ο Παύλος ανέβηκε στο λεωφορείο.
Είχε πάει στο κέντρο της Αθήνας να δει αν έχει ανοίξει η σχολή του αλλά μάταια. Άλλος ένας μήνας κατάληψη. Αυτή η κατάληψη είχε κάνει τον Παύλο να σκεφτεί πολλά πράγματα για τη ζωή του, το μέλλον του, τους φίλους του, τη γκόμενα του, όλα.

Κι αν σου κάτσει;

Ο Νικόλας μπήκε στο πρακτορείο.
Όχι ταξιδίων. Του ΟΠΑΠ. Που λεφτά για ταξίδι. Μπήκε στο πρακτορείο της γειτονιάς του για να παίξει το καθιερωμένο του Τζόκερ. Ο Νικόλας έπαιζε Τζοκερ από τότε που ξεκίνησε στην Ελλάδα. Ήταν σίγουρος ότι κάποτε θα του καθόταν το 5 + 1 και θα πλούτιζε.

Τώρα θα δείτε… μαλάκες

Η Rachael είχε γενέθλια το Σάββατο.
Θα γινόταν 17 και ήταν τα τελευταία γενέθλια που θα πέρναγε ως μαθήτρια.
Η Rachael δεν ήθελε να αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη. Όλες οι φίλες της έκαναν μεγάλα πάρτι για τα 17α γενέθλιά τους και δεν ήθελε εκείνη να μείνει απέξω. Άσε που ήταν και η τελευταία της ευκαιρία να διεκδικήσει τον Jason, ένα αγόρι από την τάξη της (και παίκτη football εννοείται) με τον οποίο δεν μιλάγανε πολύ αλλά τον γούσταρε τρελά τα τελευταία 2 χρόνια.