Εθνικό Πένθος

Ο σκηνοθέτης του «Truman show» ξεχάστηκε σήμερα το πρωί και ανέβασε έναν λαμπρό ήλιο στο λεκανοπέδιο. Όταν άνοιξε τηλεόραση και πήρε χαμπάρι για την «κοίμηση του αρχιεπισκόπου» τα μάζεψε σιγά-σιγά και πέταξε μερικά σύννεφα αρκετά βροχερά μπορώ να πω για να σώσει το κράξιμο από τις θεούσες τηλεθεάτριες. Τίποτα πάντως στη μέρα δεν θύμιζε κάτι πένθιμο. Γιατί απλούστατα μια ημέρα δεν γίνεται να την βαφτίσεις πένθιμη. Το πένθος όπως και πολλά άλλα πράγματα είναι υπόθεση προσωπική.

Χρόνια πολλά και άπληστα

Έκανα πολλές ευχές χθες το βράδυ.
Ευχές για μένα (γύρω στις 54)
Ευχές για τους φίλους μου (γύρω στις 10)
Ευχές για όλο τον κόσμο (νομίζω ήταν μόνο 1)
Κι όταν σταμάτησα να εύχομαι και είδα ότι δεν με έχει πάρει ο ύπνος ακόμα, σκέφτηκα ότι οι περισσότεροι άνθρωποι τέτοιες ημέρες κάνουν όνειρα σαν τα δικά μου… ψεύτικα… απατηλά… άπληστα.