Sleepless in Athens

Το χέρι έχει μουδιάσει κάτω από το μαξιλάρι.
Πως βρέθηκε εκεί;
Τα μάτια δυσκολεύονται να ανοίξουν.
Αρνούνται να ανοίξουν.
Βάζουν όρους και προυποθέσεις για να ανοίξουν.
Το ξυπνητήρι όμως χτυπάει κάθε 5 λεπτά.
Ποιος μαλάκας ανακάλυψε τα ξυπνητήρια;
Άσε με να κοιμηθώ.
Άλλο λίγο.
Μόνο λίγο.
Στο υπόσχομαι.

Συγνώμη, αλλά σήμερα είμαι ντοπέ

Πήρα τη ντόπα μου σήμερα το πρωί.
Δεν είχε και πολύ ωραία γεύση αλλά την ένιωθα να γεμίζει το σώμα μου.
Ανατρίχιασα από πάνω ως κάτω.
Είμαι δυνατός ρε παιδί μου, πως να στο εξηγήσω;
Είμαι ο καλύτερος.
Σας γαμάω όλους για πλάκα.
Αρκεί να μην παίρνετε καλύτερη ντόπα από τη δικιά μου.

Κρεβάτι με ημερομηνία λήξης

Αυτιά μέσα στη θάλασσα.
Μάτια κλειστά κοιτούν τον ουρανό.
Η χοντρή ξανθιά στην παραλία φωνάζει στον Γιωργάκη (πάντα Γιωργάκης είναι ο μικρός) να πάει να φάει το τοστάκι του.
Δεν την ακούω.
Δεν ακούω κανέναν τους.
Ακούω μόνο τα βότσαλα του βυθού να παρασέρνονται από το κύμα σ’ένα ελαφρύ θρόισμα, ανεπαίσθητο μα τόσο γαλήνιο.